In gesprek met Conny Wenting: CEO van de Invictus Games, Den Haag 2020

We spraken Conny Wenting, CEO van de Invictus Games The Hague 2020 als vervolg op het artikel 'Let the games begin! Invictus Games 2020'. We wilden meer weten over wat er allemaal voor nodig was om de Invictus Games in Den Haag te organiseren.

Wat is het verhaal achter de schermen van het organiseren van een wereldwijd sportevenement in Nederland? En waar komt Conny's drive vandaan om zich in te zetten voor sport als middel voor positieve verandering, revalidatie en genezing?

In onze tweedelige serie nemen we een diepe duik in de Invictus Games 2022 in Den Haag. Laten we samen het spel veranderen!

Hoi Conny! Kun je ons iets vertellen over jezelf en je rol bij de Invictus Games? En wat heeft je geïnspireerd om hier deel van uit te maken?

Mijn naam is Conny Wenting en ik ben de CEO van de Invictus Games, Den Haag 2020. En, als u het nog niet wist, de Invictus Games is een internationaal adaptief sportevenement voor gewonde, gewonde en zieke militairen, zowel dienend als veteraan. De spelen gebruiken de kracht van sport om herstel te inspireren, revalidatie te ondersteunen en meer begrip en respect te kweken voor iedereen die zijn land dient.

Sport is altijd een deel van mijn DNA geweest sinds ik jong was en tijdens mijn studententijd aan sport deed. Toen ik 19 was kreeg ik de diagnose longkanker en verloor uiteindelijk een halve long. Sindsdien heb ik in het bedrijfsleven gewerkt, onder andere bij Intel en Microsoft, maar door mijn eigen ervaring is sport en vooral aangepast sporten me altijd na aan het hart blijven liggen. In 2016, toen ik een Sports leadership Program op Nyenrode leidde, werkte ik samen met de RVO (Rijksdienst voor Ondernemend Nederland) aan de Paralympische Spelen die in 2020 in Tokio worden gehouden. We reisden met een klas samen met de Nederlandse delegatie naar Tokio om kennis te delen over ons sportecosysteem en om Nederlandse bedrijven te positioneren richting de overzeese markt.

Ik ben altijd gepassioneerd geweest door sport en mijn reis naar Invictus begon dan ook lang voordat we erover nadachten om de Spelen in Den Haag te organiseren. Toen ik een carrièreswitch wilde maken en het bedrijfsleven wilde verlaten, was de overstap naar een carrière in de sport de juiste keuze. Ik werd geïnspireerd door mijn eigen ervaringen en inzicht in het belang van sport als middel voor positieve verandering, revalidatie en genezing.

We hadden het genoegen de wedstrijden zelf bij te wonen. Het was echt inspirerend om het in levende lijve te zien. Wat was de reden om de Invictus Games naar Den Haag te halen?

Iedereen heeft wel eens iemand verloren in zijn leven. Voor genezing en persoonlijke ontwikkeling vind ik het heel belangrijk om over verlies te praten en er een uitlaatklep voor te hebben. Een fysieke ruimte en een gemeenschap naast vrienden en familie is zo belangrijk in het genezingsproces. Ik heb het Japanse Paralympische comité met RVO ontvangen, om kennis te delen over het adaptieve sport-ecosysteem in Nederland, maar in tegenstelling tot de Paralympics bieden de Invictus Games een andere weg voor de kracht van sport.

Bij de Invictus Games zijn het niet allemaal elitesporten en de wedstrijdniveaus variëren. Er zijn verschillende niveaus die deelname mogelijk maken met een focus die verder gaat dan de wedstrijd zelf. Het gaat om de kracht van sport bij revalidatie en het samenbrengen van een gemeenschap die dit zinvolle gesprek aanzwengelt, bewustzijn creëert en er lang na de slotceremonie aan blijft werken.

Voor de deelnemers is het een belangrijke stap in hun revalidatieproces. En voor hun familie is het een kans om hun dierbaren te eren en een rol te spelen in het genezingsproces. Hun rol is hierin ook heel belangrijk, daarom richten we ons hierop. Aangezien een trauma niet slechts door één persoon wordt ervaren, moeten we holistisch bekijken hoe we iemand die erdoor is getroffen, kunnen bijstaan. Vaak verandert de dynamiek thuis, waarbij partners de rol van verzorger spelen en kinderen zich moeten aanpassen aan veranderingen. En voor de bredere gemeenschap, stad en land is het echt belangrijk dat we bewustzijn en blijvende verandering brengen die ook zal helpen in het leven van degenen die ons gediend hebben. Samen hebben we allemaal een rol te spelen!

Omdat Den Haag de internationale stad van vrede en recht is en Nederland achter de waarde van het hosten van de Invictus Games staat, konden we deze enorme onderneming realiseren. Het gaf ons de fysieke ruimte die nodig was om een gemeenschap rond deze zaak te verzamelen. Als je de Spelen bezoekt, kom je binnen en gaat het meteen onder je huid zitten. Je voelt echt de positieve sfeer en impact.

Het begon allemaal met een vraag aan mijn collega of we dit konden realiseren. We dachten, waarom niet? En met veel hard werk en steun van het ecosysteem binnen Nederland zijn we hier vandaag, met succes!

Wow, het is echt verbazingwekkend wat er mogelijk is met een can-do mentaliteit. Heeft Nederland zich op een bepaalde manier onderscheiden? Wat zorgde ervoor dat de Invictus Games ons het winnende bod voor gaststad gaven?

Het Invictus comité zat op een gegeven moment met een dilemma over de Spelen. Sommigen vonden dat het erg groot was geworden en dat ze een laatste editie in Londen zouden doen en de onderneming zouden beëindigen. De spelen begonnen in 2014 in Londen en gingen daarna naar de Verenigde Staten, Canada en Australië. Deze zijn natuurlijk allemaal gerelateerd aan het gemenebest en zijn grote landen met stadions en Olympische dorpen. Het comité begon zich af te vragen of het mogelijk was om de Spelen op een andere plaats te organiseren en toch de normen te halen die zo'n mondiaal sportevenement vereist.

Wij zijn een klein land, maar we hebben ook een uiterst ondernemende geest en een oplossingsgerichte houding. Wij vielen op omdat onze belofte was dat wij deze spelen kunnen organiseren volgens de vereiste normen, maar dat op een zeer kosteneffectieve manier kunnen doen. We vonden dat dit evenement te belangrijk is en dat de gemeenschap die eromheen is opgebouwd zoveel mensen helpt dat we het niet kunnen laten eindigen. We waren vastbesloten om het hierheen te halen en succes te boeken met een beperkt budget en door de vele uitdagingen die de COVID-19 pandemie ons stelde. Als de atleten klaar waren om deel te nemen, was het onze taak om hen een evenement te geven om aan deel te nemen.

Ze wilden deze spelen ook naar het Europese vasteland brengen en Nederland leek daarvoor een natuurlijke landingsplaats. Omdat we geen enorm budget hadden, moesten we vertrouwen op partnerschappen en de kracht van onze quadruple helix-aanpak: een samenwerking tussen publieke, private, kennisinstellingen en burgers. Om een perspectief te geven: de omvang van de Invictus Games is relatief en vergelijkbaar met de omvang van een winterparalympics. Het verschil is dat de Paralympics een aanzienlijk groter budget hebben. Toch konden we dit doen met veel minder middelen en toch een evenement organiseren dat wereldwijd effect heeft. Hieruit blijkt dat wij als gastland in staat zijn om met alle soorten evenementen om te gaan.

Kunt u ons meer vertellen over hoe de quadruple helix aanpak werkte? Wat was de betrokkenheid van Nederlandse bedrijven en de regering daarbij?

We hebben in Nederland en Den Haag geen specifieke Olympische stad of locatie, dus we moesten vanaf nul beginnen. We hebben bedrijven benaderd en zijn partnerschappen aangegaan om ons te ondersteunen. En we kregen veel hulp door waarde in natura, adviesbureaus die hun uiterste best deden om ons op alle mogelijke manieren te helpen. We hadden grote organisaties die al met Invictus samenwerkten, zoals Jaguar en Land Rover, Fisherhouse, maar ook Nederlandse bedrijven wilden graag meedoen. Aan de financieringskant hebben we in Nederland ongeveer 40% aan commercieel geld opgehaald, wat ik een fantastisch resultaat vind en laat zien dat onze particuliere sector om ons geeft.

Veel bedrijven vonden dit een belangrijk doel om te steunen. Vanuit het oogpunt van maatschappelijk verantwoord ondernemen past het goed. Als bedrijf steun je mensen die lichamelijk en geestelijk anders zijn. Maar daarnaast gebruikten bedrijven het als een platform om gesprekken op hun eigen werkplek op gang te brengen. Het was dus niet alleen een PR-zet, maar een zeer zinvolle manier om gesprekken over geestelijke gezondheid buiten de wedstrijden in de particuliere sector te bevorderen. Behalve dat prins Harry, hertog van Sussex, erbij betrokken is, wat voor veel persaandacht zorgt, is Invictus ook een uniek en feelgood-evenement dat steun verdient.

Ook aan de publieke kant hadden we veel betrokkenheid van het ministerie van Defensie, het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland (RVO), het ministerie van Buitenlandse Zaken, de gemeente Den Haag en vele andere publieke instellingen. We hadden vroegtijdige betrokkenheid van overheid en gemeente nodig om de lege lei van het Zuiderpark te veranderen in een locatie waar meer dan 10 verschillende soorten sportevenementen kunnen plaatsvinden. En verder hadden we steun nodig voor logistieke zaken als beveiliging en brandveiligheid, aangezien de spelen zouden worden bijgewoond door bekende prominenten. Zonder de steun op nationaal en lokaal niveau was dit niet gelukt.

Cruciaal zijn ook de vele vrijwilligers die we hadden en de steun van de mensen die de spelen bijwoonden als deel van ons publiek. Velen van hen hebben iemand verloren of kennen iemand die iemand bij de defensiediensten heeft verloren. Zelfs als zij geen band hebben met de militairen, voelen zij de sfeer en de liefde die door iedereen wordt getoond. Het komt uit een "persoonlijke ruimte" geloof ik voor iedereen die hier deel van uitmaakte, niet alleen ikzelf. We hebben wereldwijd meer dan 250 mensen die als vrijwilliger werken en hun eigen financiën gebruiken om er te zijn en ons te helpen bij het opbouwen en runnen. Ik denk dat dat echt een bewijs is van wat we samen kunnen bereiken.

deel twee van deze serie onderzoekt:

De knelpunten en de uitdagingen die ze overwonnen bij het organiseren van de Invictus Games.

De erfenis van de Invictus Games voor de gemeenschap.

De 'Yellow Bench' als symbool voor verandering en betekenisvolle gesprekken.

(Alle beelden met dank aan de Invictus Games, Den Haag 2020 en Conny Wenting)